Page 6 - Dhaturupaparicaya_2_demo-op
P. 6
आमुखम्
आमुखम्
अ ो हृ द ो भाव आ का द भः ब ी भः चे ा भः
भव त, तासु च चे ासु वा ापारा ा अ तिर ते ।
वा च व ह्रयमाणे न क द स म् ; अत एव ह
“वाचं धेनुमुपासीत” इ त्र धेनु वशेषणं वाचः । अ रण
े
भाषां वा ापारोऽस वः । यया कया चत् भाषया जनः
ं
ा भप्राय प्रकटय ेव । एव ते जग त अनेकासु भाषासु
ं
श ानां वपुलतया, अथ भधानश ा, अल ता भ ा,
ृ
एवमनेका भः भूषा भः भू षता अ थ भधानम् अ भदधाना
सं तभाषा मूध म णिरव वराजते ।
ृ
भाषा ह देशकाला ां पिर ा भव त, एक न्
देशे, एक न् काल एका भाषा आबाभा ते जनैः ।
े
ृ
पा ण ा दशा काराणां महता प्रयासेन सं तभाषा
देशकाला ाम् अपिर ा सावर्दे शक , सावर्का लक च
नदीव न प्रवाहशीलाऽऽ प अपिरव तर्ता इ हो आ यर्म् ।
र्
भाषायाम ां व यकािरणाम् अ भाषादुलभानां बहूनां
वशेषांशानां दर दशर्नं भवती त भाषा वदः मु क ा
उरर कवर् ।
ु
गीव ण गरः प्रयोगे पदं प्रयो म् ; पदं च सुब ं
े
तङ ं च । तङ ानां रूपाणां नणर्यः अतीव शकरः
धातुरूपपिरचयः–२ । Dhāturūpaparicayaḥ–2 III
